U skraju postu przygotowującego do
Radości Zmartwychwstania,
u którego progu stoimy, życzę pełni Łask Bożych.
Niech Post prawdziwy prowadzi nas ku prawdzie Radości.
W imieniu Katolickiego Stowarzyszenia Charytatywno-Misyjnego
Dariusz Ściepuro
Robert Herrick ‚Post prawdziwy’
Tł: Stanisław Barańczak
1. Czy pości ten, u kogo
W Komorze pusto,
Choć tłusto
Co dzień jada, i drogo?
2. Czy pości, kto nie jada
Mięsa, atoli
Do woli
Na talerz Ryb nakłada?
3. Czy może ten, co pości
Ledwie godzinę,
A minę
Mdłą ma i pełną złości?
4. Nie: Postem jest, jeżeli
Ktoś chleba kęsem
I mięsem
Z głodną się Duszą dzieli.
5. Jeśli z waśni złowrogiej
I nienawiści
Oczyści
Żywota swego drogi.
6. Gdy w duszy grzech złośliwy
Nie znajdzie Strawy,
Boś prawy –
Oto twój Post prawdziwy.
PS
W czasie naszych stowarzyszeniowych rekolekcji z ks. Marcinem od „Ojcze nasz” z mocnym akcentem na „nasz” doszliśmy w kolejne dni przez post do jałmużny, płynącej z miłości potrzeby serca dzielenia się, aby od „ja” faktycznie przejść do „my”. Wiersz siedemnastowiecznego angielskiego poety R. Herricka to powtórzenie wielu z naszych przemyśleń w pigułce. No i jest to piękna poezja w świetnym przekładzie.